Kun je het aantal fouten in je eigen tekst goed inschatten als je niet goed bent in spelling? Je ziet de fouten immers niet, want wanneer je ze wel zou zien, zou je niet slecht zijn in spelling. Het niet (goed) herkennen van eigen zwaktes zorgt ervoor dat mensen altijd iets te optimistisch zijn over hoeveel ze ergens van weten of hoe goed ze ergens in zijn. Dit vormt ook een flinke belemmering om tot zelfontplooiing te komen, want je weet niet wat er nog meer mogelijk is. Hoe krijg je inzicht in hetgeen je nog niet weet, hoe zet je die stap over de grens en wat is de juiste aanpak om innovatief te zijn?
Hoe meer je weet, hoe beter je beseft wat je niet weet. Dat is, simpel gezegd, de basis van de wetenschap. Traditioneel gezien beginnen wetenschappers een onderzoek met het formuleren van een aanleiding, stellen een onderzoeksvraag op, verzamelen data, trekken conclusies en geven antwoord op de onderzoeksvraag. Op basis van de uitkomsten kunnen weer vervolgonderzoeken worden gestart en zo wordt de wereld steeds een stukje slimmer. Deze manier van onderzoeken wordt begrensd door het creatieve denkvermogen van de wetenschappers. En is niet altijd meer toereikend in de moderne, digitale wereld.
De wereld van nu is namelijk zodanig veranderd dat onderzoek ook op een andere manier kan worden uitgevoerd. In het tijdperk van Internet of Things (IoT) zijn veel apparaten uitgerust met sensoren die een veelvoud data genereren, ook wel big data genoemd. Wetenschappers hebben daardoor tegenwoordig de mogelijkheid om te beginnen met het verzamelen en analyseren van enorm veel data, het bekijken of er correlaties en causale verbanden te vinden zijn en het daaruit trekken van conclusies c.q. kijken welke problemen en uitdagingen zij hiermee kunnen oplossen. Deze aanpak is 180 graden anders dan de klassieke onderzoeksstrategie. Op deze manier stuiten onderzoekers eerder op zaken waarvan ze nog niet wisten dat ze bestonden en leveren nieuwe inzichten (onvoorziene) innovaties op.
Google probeert met al zijn oplossingen gedragspatronen te analyseren. De data uit onder meer Google Calendar, Google Maps, bezochte websites en zoekwoorden worden gebruikt om een profiel van een individu of groep mensen op te stellen. Op basis van profielen worden nieuwe inzichten verkregen en wordt de dienstverlening aangepast. Een duidelijk voorbeeld op kantoor is het ontdekken van gedragspatronen op basis van data die afkomstig is uit sensoren. Gedragspatronen, bewegingen en voorkeuren worden inzichtelijk waardoor kantoorinrichtingen en -ervaringen kunnen worden geoptimaliseerd.
Kortom, het ontdekken van domeinen, gebruiken en/of gedragingen, waarvan men nog niet wist dat ze bestonden, levert nieuwe en waardevolle inzichten op. Deze kansen bieden organisaties een innovatieve en competitieve voorsprong op in de markt. Technologie maakt het mogelijk om inzichten te creëren die buiten het menselijke denkvermogen liggen. Om werkelijk innovatief te kunnen zijn, is het dus belangrijk om niet vanuit het probleem te denken. Laat je door de techniek meenemen buiten de grenzen van het menselijke denkvermogen en word je bewust van wat je nog niet weet.
