In Duitse treinen wordt de beschikbaarheid van stoelen op een klein scherm getoond op basis van gemaakte reserveringen. Instappende reizigers zonder reservering zien of een stoel is gereserveerd en vanaf welk station dat zo is. Reizigers met een reservering vinden sneller een stoel, omdat hun reservering boven de stoel wordt aangegeven. Met veel minder irritatie en veel meer comfort wordt zo meer capaciteit in de trein gecreëerd. Het is een voorbeeld van het slimmer omgaan met informatie.
De reserveringsgegevens werden jarenlang opgeslagen in de systemen van de Duitse Spoorwegen om de conducteur te helpen bij de controle, zonder dat er verder iets mee gedaan werd. De gegevens worden nu ook ingezet om mensen te informeren en te sturen. Hetzelfde principe wordt toegepast op gebouwen: 'Smart Buildings' is inmiddels een bekend begrip binnen vastgoed- en facility management.
Vroeger bestond een gebouw uit een stapel bakstenen en daar hield het mee op. De investering bestond voor 80 procent uit bouwkunde en voor de rest uit techniek, zoals elektriciteit of verwarming. Tegenwoordig is techniek vaak meer dan de helft van de investering en dit percentage stijgt, want er komen steeds meer installaties in het gebouw. Die techniek wordt vaak zelfs niet meer bediend door mensen: steeds meer installaties regelen zichzelf met behulp van sensoren.
We maken onze gebouwen slimmer met allerlei technologische snufjes, maar hebben vaak helemaal niet door dat er al veel informatie in die gebouwen zit waar iets mee gedaan kan worden. Uw gebouw is slimmer dan u denkt als u maar weet hoe u die informatie beschikbaar maakt en in kunt zetten, niet alleen voor het gebouw maar juist ook voor de gebruikers.
Neem als voorbeeld de hoeveelheid informatie die het gebouwbeheersysteem al bevat over aanwezigheid. Als u een gebouw binnenkomt, gaat u vaak door een poortje. Zo kunt u bijhouden hoeveel mensen er in het gebouw aanwezig zijn. Als u uit de lift stapt, wordt de liftinhoud gemiddeld 80 kilo per persoon lichter. Zo rekent u uit hoeveel mensen per etage uitstappen en waar ze zich bevinden. Als u die gegevens combineert met het aantal keren dat de deur van het trapgat of branddeur open gaat, zegt dat iets over hoeveel mensen zich op een etage bevinden. Daarmee kunt u anderen informeren en naar een andere verdieping sturen als het te druk is.
Het is vaak verbluffend eenvoudig om dergelijke informatie te ontsluiten door met een andere blik te kijken naar bestaande informatie. Het is geen hogere wiskunde, maar het gaat om bewustwording én het ontwikkelen van de juiste toepassing. In deze moderne tijd waarin bijna alles meetbaar wordt door sensoren, ontstaat er zo een goudmijn aan data. De Duitsers staan internationaal bekend om hun organiserend talent en punctualiteit, maar laten met het treinvoorbeeld zien dat ze ook creatief genoeg zijn om die schat te vinden. Wat zij kunnen, kunnen wij vast ook.
